Ku świętości


Detale życia w mozaikę ułożone,
Media pokazujące skandale,
A gdzie to, co wartościowe, święte?
Gdzie Ci, co są w wiecznej chwale?

Nasi święci, słudzy boży,

Co Boga stawiali na pierwszym miejscu,
Ci, co Pan nimi się posłużył,
Aby ukazać, co daje szczęście.

Bóg przez ludzką nędzę,
Dał przykład do naśladowania,
Ujawnił jak zwyczajne, przeciętne,
Może zaprowadzić do tronu Pana.

Ziemia domu rodzinnego najważniejsza,
Wystarczy zakorzenić się w Chrystusa,
Użyźnić ją świętych przykładem,
I kroczyć za śladem Jezusa.

Prosto, swobodnie z uśmiechem na twarzy,
I z łaską Ducha Świętego,
W codziennych, normalnych czynnościach,
Stopniowo przeobrażać się w świętego.

Uwaga

Każdy z wierszy objęty jest prawem autorskim, jeśli chciałbyś/chciałabyś go wykorzystać. Proszę skontaktuj się ze mną!

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

*

Cześć!

Mam na imię Maria, a ten blog to zbiór moich wierszy, opartych na osobistych przeżyciach i wydarzeniach z mojego życia. Najwiekszą moją inspiracja jest Bóg. Zapraszam do przeczytania. Może będą one podobne do Twoich przeżyć ?